Aleks był przekonany, że ma rodzinę, chociaż nikt nigdy nie starał się go odnaleźć. Pomimo to wierzył, że gdzieś jest ktoś, kto może go pokochać. Pamiętał zapach mamy i uśmiech. Postanowił przechytrzyć przypadek, który rządził jego życiem.

Ta książka to nie tylko opowieść o losach chłopca. To historia miłości gorącej, prawdziwej, niszczącej a zarazem bardzo wspierającej i twórczej. To też tęsknota za uczuciem, bezwarunkowym, może nieco wyidealizowanym, które jest śilniejsze niż cały świat. Bo gdy dwie kobiety kochają jednego mężczyznę, to miłość na pewno nie będzie bezpieczną przystanią.

Sophie jest sierotą. Została znaleziona w futerale na wiolonczelę, pływającym w kanale La Manche po katastrofie statku. Dzieckiem zaopiekował się Charles, naukowiec o ekscentrycznych metodach wychowawczych. Pomimo jego oddania surowa opiekunka społeczna chce mu odebrać dziewczynkę i umieścić w sierocińcu. Wierząc, że jej mama żyje, Sophie ucieka z Charlesem do Paryża, dokąd prowadzi ich adres umieszczony na futerale wiolonczeli.
Czy przeczucie nie myli dziewczynki?
Kim są tytułowe dachołazy i czy pomogą jej w poszukiwaniach?

Wczesne lata dwutysięczne. Blokowisko na osiedlu RZNiW żyje w rytmie rapu, oddycha dymem z jointów i nie toleruje obcych. Na dwunastym piętrze jednego z bloków mieszka Deso - wychowujący się bez rodziców chłopak, który na co dzień musi zmagać się z życiem w skrajnej nędzy.

Pewnej nocy otrzymuje esemesa z nieznanego numeru. Nadawca pisze: "Boję się. Chyba ktoś za mną idzie". Deso po chwili oddzwania, ale w słuchawce słyszy jedynie trzaski. Nazajutrz okazuje się, że zaginęła dziewczyna z jego klasy. Chłopak nie wie, dlaczego próbowała skontaktować się akurat z nim, ale uznaje to za nieprzypadkowe i zaczyna szukać zaginionej.

Osiedle RZNiW to nie tylko fascynująca historia kryminalna, ale także świeże spojrzenie na hip-hopową subkulturę przełomu wieków i wciąż obecny problem ubóstwa w Polsce.