Stary dom w cichej rosyjskiej uliczce, trzecie piętro, drzwi po lewej - i już jesteśmy u Muromcewów. Do starego moskiewskiego mieszkania weszliśmy październikowym wieczorem 1902 roku i zostaliśmy w nim na całe sto lat. Poznaliśmy kilka pokoleń żyjącej tam rodziny, ich sąsiadów i przyjaciół. Staliśmy się świadkami spotkań i rozstań, biedy i szczęścia, strat i nadziei, jakie przeżyło wiele rodzin w Rosji.W historii zwyczajnych mieszkańców odbiła się historia ich kraju w XX wieku. Opowiedzieli nam ją nie tylko sami bohaterowie, lecz także przedmioty: meble i ubrania, naczynia i książki, gry i sprzęty codziennego użytku. Przecież rzeczy noszą na sobie pieczęć czasu, przechowują pamięć i ślady epoki, w której powstały i służyły ludziom. Stają się świadkami historii - nie tej z podręczników, ale niezwykle ważnej dla każdego z nas, dla historii naszych rodzin, naszych przyjaciół, dla historii nas samych.

Pan Kluska uwielbiał zbierać różne rzeczy. W swoim domu zgromadził mnóstwo mebli, dywanów, ubrań i samochodów, aż wreszcie dla niego samego zabrakło miejsca. I wówczas pewnego burzowego dnia jego własny żaglowiec porwał go w nieznane. Cóż teraz stanie się z Panem Kluską i jego dobytkiem?

Historia o dzikich plażach, pani Małgosi, sprzątaniu świata i jeszcze o tym, że czasem przyjemniej jest nie mieć niż mieć.