Kto powiedział, że dziesięć lat to najlepszy wiek na przygodę? Jędrek! Przepis: wrzuć do miksera zabawną powieść, dodaj do niej komiks, wymieszaj starannie i. bestseller gotowy! Wielbiciele Dziennika cwaniaczka będą zachwyceni. Wielbiciele komiksów także. Niezadowoleni mogą być tylko autorzy tradycyjnych książek, jak - nie szukając daleko - ja. Bo nie jestem pewien, czy po pojawieniu się tytułowego Jędrka dzieci będą chciały czytać o kimś innym. [Zafrasowany Grzegorz Kasdepke] Kreatywni ludzie, tacy jak Wy, drodzy czytelnicy, czy ja, wiedzą, że nie powinno się karać chłopca za to, że obciął młodszemu bratu włosy, aby oblepić nimi plastelinową figurkę King Konga. I może nie miałbym tej "włochatej afery" za sobą, gdybym w tym czasie pochłaniał przygody Jędrka, bo tak wciągającej książki dla chłopaków (i nie tylko!) to z nożyczkami... Wróć! Ze świecą szukać. [Michał "Śledziu" Śledziński]

Ej, poznajcie Jędrka! Ma fajnych ziomali, wyszczekanego psa, siorkę o ksywce Wyjec i pecha z hajsem. Przez to wpada w megatarapaty, a jego staruszkowie. Nie, nie umiem tak pisać. Ale Autorzy tej książki umieją znakomicie. Napisali (i narysowali) pełnokrwistą, żywą, śmieszną, mocno osadzoną we współczesnych realiach opowieść, która z pewnością spodoba się wszystkim dzieciakom. Czyli ziomalom.

Szukacie ciekawej i mądrej historii? No to znaleźliście. Jędrek to chłopak z rodzaju tych fajniejszych, ma siostrę z rodzaju tych bardziej upierdliwych i rodziców, którzy są całkiem spoko. Szkoła też wydaje się spoko. do czasu. Zawody w piłce nożnej są tłem dla sensacyjnej akcji z nastoletnimi kibolami i celebrytami, a we wszystko mieszają się media, czyli redakcja szkolnej gazetki. Jędrek będzie musiał zrozumieć, co jest ważne, a co się ważnym tylko wydawało. Powiem po prostu: to się fajnie czyta. [Rafał Kosik] Seria Hej, Jędrek! to strzał w dziesiątkę! I wcale nie mówię tak dlatego, że od lat uwielbiam, jak Rafał Skarżycki pisze, a Tomasz Lew Leśniak rysuje. "Jędrek" jest wciągający, szczerze zabawny, a dodatkowo perfekcyjnie łączy formy literacką i komiksową. A mówiłem już, że uwielbiam, jak Rafał Skarżycki pisze, a Tomasz Lew Leśniak rysuje? Aha. [Tomasz Samojlik]

Jędrek to ten rodzaj dziesięcioletniego faceta, który każe nauczycielom ciągle wątpić, czy aby słusznie wybrali swój zawód. Gdziekolwiek się pojawia - zwiastuje kłopoty. Jednak jego wybryki, ku zdumieniu wszystkich, przynoszą zbawienne skutki, a lista rozwikłanych przez niego zagadek kryminalnych stale się wydłuża. Razem z przyjaciółmi, Witkiem i Grubym, stanowią nierozłączną paczkę kumpli - moje ulubione trio. [Joanna Olech] A miało być tak pięknie! Wyjazd z kumplami, z dala od rodziców i irytującej siory. Oczywiście Jędrek wie, że za kimś obdarzonym takimi wadami, jak odwaga, inteligencja i urok osobisty, muszą podążać również kłopoty. Ale bez przesady. Węże, lochy, spryskiwacze?!Przeczytajcie książkę całą rodziną. Historia wciąga, a humor łączy. Przy okazji dorośli przypomną sobie, że też byli kiedyś dziećmi, a dziś mogą być rodzicami obdarzonymi takimi wadami jak cierpliwość, wyrozumiałość i elastyczność. Polecam! [Tomasz Minkiewicz]

Dziesięć lat to najlepszy wiek na przygodę! Przynajmniej według Jędrka i jego kumpli: Witka, Grubego i Karoli. A ponieważ z podziwu godną łatwością pakują się w tarapaty, na brak atrakcji nikt nie może narzekać. Niespodziewany przyjazd uczniów z Włoch tuż przed zabawą karnawałową elektryzuje całą szkołę. Wśród gości są piękna Sofia i prawdziwy pożeracz serc Paolo. Amor nie zamierza próżnować - jego strzały będą siać spustoszenie w otoczeniu Jędrka. Trafiona zostanie nawet siorka, pieszczotliwie zwana Wyjcem. Czy sprawdzi się powiedzenie, że w miłości jest jak na wojnie? "Hej, Jędrek!" to seria dla czytelników szukających wciągającej akcji, nieszablonowych bohaterów i szalonego humoru!

Wakacje to najlepszy czas na przygodę! Przynajmniej według Jędrka i jego paczki: Witka, Grubego i Karoli. A ponieważ z podziwu godną łatwością pakują się w kłopoty, na brak atrakcji nikt nie może narzekać. Nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej. Stodoła zamiast hotelu na obozie karate to tylko pozornie największy wakacyjny problem. Jeśli do tego sensei już pierwszego dnia łamie nogę, a neandertalczyków można spotkać pod każdą szerokością geograficzną, to... i tak nie wszystko, co może człowiekowi popsuć lato. Czy Jędrek i jego ekipa wyjdą zwycięsko z kolejnych tarapatów?

Cześć! Mam na imię Zosia. Okropnie, prawda? Jeśli chodzi o nazwisko, to też mogłoby być lepiej. Wierzbowska brzmi nieźle, ale jest na W. Każdy uczeń na świecie wam to powie, że nie ma gorszej rzeczy, niż wylądować na początku albo na końcu listy. Ale dosyć tego! Nie jestem przecież jakąś okropną pesymistką. Specjalnie zaczęłam od najgorszych rzeczy, żeby jak najszybciej mieć je za sobą. No, może jeszcze powinnam wspomnieć o mojej młodszej siostrze Mani. Całkowita porażka! Choć muszę przyznać, że to dzięki Mani ruszyła lawina niecodziennych wypadków w naszej rodzinie. A może to przez psią kupę.? W każdym razie właśnie dlatego, pisząc te słowa, siedzę na jabłoni rosnącej w ogrodzie naszego nowego domu przy ulicy Kociej 5. Zosia z ulicy Kociej to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W pierwszej części sporo niespodzianek: konkurs na Pajęczą Twarz Roku, trup na schodach, taniec z pralkami, a nawet spotkanie z pewnym Bezskorupciastym!

Cześć! To ja, Zosia z ulicy Kociej. Mam nadzieję, że trochę się za mną stęskniliście. Ja jestem nieco stęskniona - za wami oczywiście i jeszcze za pisaniem, i siedzeniem na jabłoni. Tak to bywa, gdy człowiek zbyt długo choruje i każą mu leżeć w łóżku. Właśnie rozpoczęły się wakacje... Wysoka gorączka i wysoka NIEŻYWOŚĆ (to słówko wymyślone przez moją siostrę) zatrzymały nas w domu. Nawet ogród wydawał się zamorską krainą, gdy leżałyśmy w naszych łóżkach. I wiało nudą tak, że aż robiły się od tego przeciągi. Przenudne przeciągi. Żadnego towarzystwa, bo nikt nie przyjdzie w odwiedziny do zadżumionych. No, przesadzam. Ospa to nie dżuma, ale też jest zakaźna. I to jeszcze jak! Zosia z ulicy Kociej to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W trzeciej części kolejna niespodzianka: WIECZNA choroba, przez którą upragnione wakacje staną pod znakiem zapytania. Na szczęście uratuje je NCIŚ MALINOWY i dzięki temu możliwe będą: nocleg przy Gęsiej Street, spotkanie z Arusiem i Karolem Czwartym, a nawet wyjazd do Uroczyska Rusałek!

To znowu ja - Zosia z ulicy Kociej. Nie ukrywam, że częściej niż po tajny zeszyt sięgam teraz po telefon komórkowy... Na drugim miejscu jest klasowe forum - "Dziewczyny z 6 b". Tak, tak! Już z szóstej! I dopiero na NAJSZARSZYM końcu znajduje się mój poczciwy zeszyt. Pewnie jesteście ciekawi, co u mnie słychać... Kiedy powiem, że jest dokładnie tak, jak powinno być po wakacjach - od razu domyślicie się, w czym rzecz!